Een aantal dingen waar ik aan ga moeten wennen als ik terug in België ben:

1. Het toilet kunnen doorspoelen door op een knopje te duwen, i.p.v. op zoek te moeten gaan naar een emmer water.
   
2. Gewoon gaan zitten aan tafel, wanneer het etenstijd is, i.p.v. nog even een gebedje te doen.
   
3. Eten aan een tafel die tot aan uw middel, i.p.v. tot aan uw oksels komt.
   
4. Moeten reageren op de naam Kathelijne, i.p.v. op ‘Oumou' of ‘Katherine'.
   
5. Gewoon een smsje sturen of bellen, zonder ergens een plaats te gaan zoeken waar je ontvangst hebt. (Marie en Alicia hebben op hun kamer ontvangst als ze hurken tussen hun 2 bedden in en NIET bewegen)
   
6. Naar de bushalte gaan en weten dat de bus max. 10 min. of een kwartier later dan het aangegeven uur daar is. (ook al jagen veel mensen in België zich daar al in op)
   
7. Op een bus stappen, een vaste prijs betalen (zonder te moeten onderhandelen). Plaatsnemen op een stoel die vastgemaakt is aan de vloer en waarvan de bekleding nog in redelijke staat is en die een rugleuning en zitvlak heeft wat niet continu met alles meebeweegt. Een bus waarvan de deur automatisch dichtgaat (en dichtblijft), en waarin niemand je aanstaart, omdat je een toubabou bent.
   
8. Op een bus stappen, waarvan je zeker bent welke kant hij uitgaat, omdat de bestemming er vooraan op geschreven staat, i.p.v. ergens halverwege, om 8u 's avonds over te moeten stappen, omdat de bus waarop je zit naar Koutiala gaat, en niet naar Koutienso. (We hebben ons lesje nu wel geleerd, vanaf nu vragen we naar een bus richting San, dat is bekender dan Koutienso en lijkt minder op namen van andere stadjes of dorpjes.)
   
9. Een douche kunnen nemen zonder te bevriezen van het koude water en zonder achteraf het afvoerputje te moeten ontstoppen.
   
10. Uit bed kunnen stappen zonder vast te zitten in een muskietennet.
    
11. De vuile vaat in een afwasmachine kunnen stoppen, i.p.v. met 4 op een rij te staan afwassen in doorschuifsysteem (eentje wast af, twee drogen en de laatste zet alles weg).
    
12. En als er dan toch afgewassen moet worden, gewoon de stop uittrekken en het afwaswater door de afvoer laten weglopen, i.p.v. de bak met water tussen de bomen leeg te gaan kappen.
    
13. De hele dag door je eigen taal kunnen spreken en niet moeten switchen tussen Nederlands, Frans, Bambara en int weekend ook nog eens Engels, als Carl erbij is. (Vorige week babbelde er een man Engels tegen mij en ik slaagde er maar niet in om te stoppen antwoorden in het Frans. Goddank verstond hij ook Frans.)
    
14. Door het centrum van een stad of dorp kunnen lopen zonder dat je achtervolgd wordt door kinderen die 'toubabou, toubabou' en 'au revoir, à demain' roepen.
    
15. De stekker in het stopcontact kunnen steken als je merkt dat de batterij plat is, en niet moeten wachten tot de generator aanstaat.
    
16. Niet iedere dag moeten uitrekenen welk apparaat je die dag in het stopcontact steekt. 'Ik heb nog genoeg batterij om het met mijn gsm tot morgen uit te houden, dus steek ik vandaag mijn laptop in, en dan morgen mijn gsm.' (al loopt dat af en toe anders dan gedacht)
    
17. Naar een tv van normale grootte en met kleur kunnen kijken, terwijl je binnen in de zetel zit, i.p.v. met 15 man rond een tv'tje van 10 op 10 groot naar een match voetbal te kijken, waarbij het een halfuur duurt voor je door hebt wie welke ploeg is en wie waar moet scoren, omdat je de ploegen, wegens kleurgebrek, niet uit elkaar kan houden. (en op huidskleur kon je ook al niet afgaan, want het was de Cup d'Afrique ;-) ).
    (P.S.: Mali heeft verloren tegen Côte d'ivoire, 0 - 1)
    
18. Je kleren in het wasmachine kunnen steken, i.p.v. met de hand in een emmer te wassen.
    
19. Met een blouse met lange mouwen en een lange broek rondlopen en doodgaan van de koude, i.p.v. de warmte.
    
20. Je tanden poetsen met kraantjeswater, zonder een lekker roestsmaakje.
    
21. Niet meer in een zwembad kunnen springen als je het te warm hebt (in het weekend, weliswaar).
    
22. Raar bekeken worden wanneer je iemand, die je niet kent, begroet en vraagt of alles goed is.
    
23. Wakker worden met het geluid van een wekker, i.p.v. het gezang en getrommel van de zusters.
    
24. Trompet kunnen spelen, zonder dat je het gevoel hebt dat je de rust verstoort (en hier heb ik zelfs alleen maar mijn mondstuk, waarmee ik veel minder kabaal maak).
    
25. In het weekend langer dan 7 of 8 u mogen slapen (ik word nu zelfs op zondag steevast om half 8 of 8 u wakker).
    
26. Een halfuur onderweg zijn naar school met de auto of bus, i.p.v. 5 minuutjes te voet.
    
27. Mijn werkdag niet beginnen met kleutertjes die dansen op trommelgeluiden of de oudere kinderen die het Nationaal volkslied zingen, terwijl de vlag van Mali gehesen wordt.
    
28. Drie of vier keer in de week pasta eten, i.p.v. 6 dagen in de week aardappelen of frietjes (op woensdag is er hier ook pasta :-D ) (wij eten thuis heel veel op italiaanse wijze, en heel weinig aardappelen, dus was wel even aanpassen, hier).
    
29. Niet meer gewoon de deur uit kunnen gaan en even binnenspringen bij mijn Malinese vrienden (ik zou vanuit België 2 dagen onderweg zijn).
    
30. Gewoon je kleren of juwelen dragen, zonder dat wildvreemde mensen op straat vragen of je hun die blouse of die armband toevallig niet zou willen geven. (de kinderen in Ségou zeggen zelfs letterlijk ‘donne-moi un cadeau'.
    
31. Niet meer door het klooster kunnen lopen, met het zalige geluid van wegvluchtende hagedissen (die altijd uitschuiven over de gladde vloer, grappig zicht).
    
32. Naar binnen kunnen gaan en het raam of de deur kunnen dichtdoen, wanneer je het koud hebt. (hier heb je bvb. in de eetkamer al geen echte deuren, maar een soort van vliegenramen. En de ramen bestaan uit zo'n 10 stukken die je kan horizontaal of verticaal kan plaatsen, zodat ze open of dicht staan, maar dicht is hier nooit echt dicht.)
    
33. Een lekker glas koude melk uit de frigo kunnen nemen, zonder warm water en melkpoeder bij elkaar te gooien.
    
34. Op straat niet aangeklampt worden door mensen (van bvb. de HEMA, of H&M, ofzo) die hun spullen willen verkopen, maar gewoon zelf de winkel binnen kunnen lopen, zelf kiezen wat je wilt kopen (of niet wilt kopen) en de prijs betalen die op het kaartje staat (zonder eerst te onderhandelen).
    
35. Niet meer na denken over wat je nu weer wou zeggen (in het Nederlands), terwijl het Frans er redelijk vlot uitkomt. (Marie en Alicia waren daarstraks in het Frans tegen mij aan het babbelen, tot ze zich realiseerde dat Nederlands ook een optie was.)
    
36. Je kwaad maken op kinderen in het Nederlands, terwijl de kinderen je ook echt verstaan en weten wat je bedoelt (het is het gemakkelijkste om te laten zien dat je kwaad bent in je moedertaal, dus de kinderen hier luisteren dan beter).
    
37. Yoghurt eten uit potjes, i.p.v. de echt overheerlijke versie van Jeannine.
    
38. Zeven keer per nacht wakker worden, omdat de ezel hier in de buurt weer aan het balken is.
    
39. Een speelplaats van een school zien, waar geen runderen, schapen of geiten oversteken.
    
40. Niet continu lijken op iemand met het Tourette-syndroom, als je weer eens muggen aan het najagen bent.
    
41. Op je terras zitten, zonder uitzicht op deuren, ramen en tralies.
    
42. Je niet iedere dag moeten insmeren met muggenmelk, body milk, ... en dan nog altijd gestoken worden en een droge huid hebben.
    
43. Voeten hebben die proper zijn, zonder er eerst 3 uur op te schrobben (en dan zijn ze nog niet proper).
    
44. Niet eerst de kakkerlakken moeten trotseren als je in het donker een bekertje water wil (ik heb hier wel nog geen enkele spin gezien).
    
45. 'S avonds met een zaklamp blijven rondlopen, ook al is er overal straatverlichting.
    
46. Je avonden doorbrengen met voor tv hangen, op de laptop bezig zijn of eentje gaan drinken met vrienden, i.p.v. gezellig met zijn allen zakjes met pillen voor in het dispensarium klaar te maken. De helft opent de zakjes (geen gemakkelijke klus) en de andere helft telt de pillen en doet ze in de zakjes (ik hoor tot de zakjesopenende groep, daar moet je minder bij nadenken).
    
47. Niet meer iedere week (of dag in het geval van Alicia en Marie) eraan denken dat je je malariapil moet nemen.
    
48. Kleren aanhebben die niet continu volhangen met zand en krijt.
    
49. Naar het toilet gaan, zonder dat alles vastzit (of juist helemaal niet).
    
50. Geen bankbiljetten meer gebruiken, die je liefst voor het aanraken zou willen testen op alle denkbare ziektes.
    
51. Gebruik maken van een laptop voor mijn schoolwerk, i.p.v. pen en papier (en in de schooltjes zelfs met een lei en krijt).
    
52. Een kind zien oppakken met twee handen onder de armpjes, i.p.v. omhoog getrokken aan één armpje.
    
53. Niet meer verbaasd zijn wanneer je een andere blanke tegenkomt.
    
54. In je auto kunnen stappen en wegrijden, zonder hem eerst nog in elkaar te moeten zetten.

Excuses-moi, maar kort schrijven is niet zo mijn ding. Proficiat aan degenen die ze alle 54 gelezen hebben ;-)